De trein: plezier of gevaar? Het is vrijdagavond laat en ik reis van Leiden naar Den Haag met de trein. Hoewel het laat is zit de trein bijna helemaal vol met jongeren die uitgaan in Den Haag. Op een gegeven moment, vlak voor we Den Haag Centraal inrijden, steekt een wat oudere passagier een sigaret op in de niet-rokenruimte. Een jongere passagier vraagt of hij de sigaret uit kan doen, waarop de roker agressief reageert met: Houdt je bek anders sla ik m dicht! De jongere passagier, die zelf redelijk dronken is, laat zich dit geen tweede keer zeggen en slaat erop los. Deze twee, die ook nog met de conducteurs op de vuist gingen, werden door de spoorwegpolitie opgepakt en afgevoerd.Dit verhaal zal de meeste van u vreemd in de oren klinken. Bij velen van u heeft de gedachte post gevat dat de pers in Nederland de zaken opblaast en omwille van verkoopcijfers steeds sensationeler gaat schrijven. Maar laat ik u vertellen, als doorsnee Nederlander, dat de agressie echt toeneemt. De vraag is dan ook hoe deze toenemende agressie is af te stoppen?Voordat ik het probleem probeer te tackelen wil ik eerst graag aangeven om hoeveel incidenten het eigenlijk gaat. De agressie, die sinds 1992 door de NS wordt bijgehouden, neemt explosief toe. Ging het in 92 nog om een kleine duizend incidenten, nu (1999) praten we al gauw over 5500 meldingen per jaar. Hoewel het aantal meldingen misschien iets wordt overdreven omdat nu ook al bij scheldpartijen op de alarmknop wordt geduwd door het treinpersoneel, blijft de agressie in de trein toenemen. Maar u zal zich afvragen, over wat voor agressie we dan praten. Als we naar de cijfers uit 1999 kijken zien we dat eigenlijk maar een klein deel, 1.5%, gaat om bedreigingen met wapens. Een iets groter deel, 14%, gaat om duwen, trekken tot en met in elkaar slaan. Bij het overgrote deel, 50%, gaat het dus om verbaal geweld tegen het treinpersoneel. Twintig procent doet dit dan ook nog met bedreigingen en de overige 14...
